rumeysa öztürk

6 kuzen Hoca’nın balkon konuşması sırasında ve sonrasında çok coşkuluyduk. Çok kalabalıktı ve herkes coşkuluydu, umutluydu, güveniyordu. Her ne olursa olsun seçimden birincilikle çıkmıştık. Dönüşte kornalar, bayraklar, marşlar… Ortada bir zafer vardı ve kutladık. Genel Merkez’den uzaklaşıp evin yoluna girdikçe tabi kornalar azaldı, camlar kapandı, derin bir sessizlik. ‘Evet’ dedim, ‘Şu an HDP’nin barajı geçtiğini ve ülkenin koalisyonla yönetilme ihtimalini hatırlamamız gereken an.’ Güzel şeyleri bozmayı severim :D Realist olmak bunu gerektirir. Arabada iç çekişler, ahlar, vahlar. Koalisyonla yönetilmek nedir pek biliyor muyduk acaba? Yarı yaşım kadar yıldır tek parti iktidarı var ‘bu ülke’de. Ama bu parti iktidara geldiğinde çocuk da sayılmazdım. Koalisyona dair hatırladığım şeyler 28 Şubat’ın hemen öncesi. Sonra zaten 28 Şubat… Ondan sonraki koalisyon hükümetleri ile ilgili birbirlerine kürsüden saydırmalarından başka ne hatırlıyorum acaba? 28 Şubat kararlarını uygulamada epey uzla

Hükümetsiz ilk günümüzden merhaba! Zamanın birinde bir arkadaşım ülkenin en berbat şekilde yönetildiği günlerde bir Sudanlının kendisine ‘Hiç şikayet etmeyin, şükredin başınızda bir hükümet var’ dediğini söylemişti. Allah onların da ellerini tutup yaralarını sarabilecek bir devlet olmayı nasip etsin bize. Seçim sonuçlarını sadece kendi vatandaşlarının değil birçok mazlumun ve zalimin de dört gözle beklediği bir ülkede yaşıyoruz. ‘Bu ülke’nin jeopolitik konumu bu kadar stratejik öneme sahip olmasaydı n’olurdu sanki! Bazen basıp gidesim geliyor İzlanda’ya. Komşu yok, sınır yok, patlayınca bütün Avrupa’nın hava trafiğini felç eden bir yanardağın da olmasa kimsenin adını hatırladığı yok. Harika! Ama ‘bu ülke’nin manevi konumu jeopolitik konumundan daha büyük öneme sahip ve bir yerde zulüm görenlerin adını hatırladığı ilk, belki de tek ülke olmanın ağırlığı da bir o kadar büyük lütuf. Şükrediyoruz, kaçıp gitmek yok, çalışmaya devam. Seçimin sonuçları hem ‘bu ülke’ için hem de gözü kulağı ‘b